باز باران ؟ با ترانه ميخورد بر بام خانه .يادم آرد کربلا را ،دشت پرشور وبلا را.گردش يک ظهر غمگين ،گرم و خونين ،لرزش طفلان نالان،زير تيغ ونيزه ها را ، با صداي گريه هاي کودکانه واندرين صحراي سوزان، ميدود طفلي سه ساله پر زناله، دلشکسته، پاي خسته، باز باران .خون ياران. قطره قطره، ميچکد از چوب محمل. آخ باران کي بباري برتن عطشان ياران ،ترکننداز آن گلورا
آخ باران .آخ باران